روش های نگهداری موجودی کالا

روش‌های نگهداری موجودی کالا در حسابداری به دو روش دائمی و ادواری می باشد.

روش دائم:
در این روش هرگونه تغییری در موجودی کالا اعم از خرید، فروش  مصرف، برگشت از خرید و برگشت از فروش بصورت ریالی در حسابی تحت عنوان حساب موجودی کالا و بصورت مقداری در سیستم انبار ثبت و نگهداری می‌شود، به نحوی که بعد از هر تغییری موجودی کالا نشان دهنده مبلغ واقعی موجودی کالا و سیستم انبار نشان دهنده مقدار واقعی موجودی کالا بوده. بهای تمام شده کالای مصرف شده و فروش رفته بعد از هر تغییری دردسترس می‌باشد. مراحل حسابداری این روش به شرح زیر می باشد :

خرید:

موجودی کالا _ بدهکار/
حسابهای پرداختنی _بستانکار

برگشت از خرید:

حسابهای پرداختنی – بدهکار/
موجودی کالا _ بستانکار

مصرف مواد (ارسال مواد اولیه به خط تولید جهت تولید محصول)

کالای در جریان ساخت_ بدهکار/
موجودی کالا_ بستانکار

تحویل کالا به مشتری بابت فروش:

بهای تمام شده کالای فروش رفته_ بدهکار /
موجودی  کالا _ بستانکار

ثبت فروش کالا:

حسابهای دریافتنی – بدهکار /
فروش _ بستانکار
۰۰۰پایان دوره ثبتی ندارد

روش ادواری:

در این روش حساب موجودی کالا در طی سال نشان دهنده موجودی کالای اول دوره می باشد و در طول دوره، هیچگونه تغییر در این حساب صورت نمی­‌گیرد، و رویدادهایی همچون خرید، فروش، برگشت از خرید، برگشت از فروش و … در حسابهایی غیر از موجودی کالا منظور می‌­شود و فقط پایان هر دوره حساب موجودی کالا بابت موجودی پایان دوره تعدیل می­گردد، نام گذاری این روش به ادواری نیز به همین دلیل است. مراحل حسابداری این روش به شرح زیر می­باشد:

خرید:

خرید _ بدهکار/
حسابهای پرداختنی– بستانکار

برگشت از خرید:

حسابهای پرداختنی – بدهکار/
برگشت از خرید _ بستانکار

مصرف مواد (ارسال مواد اولیه به خط تولید جهت تولید محصول): ثبتی ندارد

تحویل کالا به مشتری بابت فروش:

حسابهای دریافتنی – بدهکار/
فروش _ بستانکار

برگشت از فروش:

برگشت از فروش _ بدهکار/
حسابهای دریافتنی – بستانکار

پایان دوره:

بهای تمام شده کالای فروش رفته_ بدهکار /
موجودی کالا(اول دوره)_ بستانکار

موجودی کالای (پایان دوره)_ بدهکار

حسابهای مربوط به خرید با ثبت های بهای تمام شده بسته می شوند.

ثبتهای مربوط به بهای تمام شده جزء جدایی ناپذیر ثبت های پایان دوره هستند